Բողոքի գիրք. մամայական բաներ N 2

Չէի կարա էս թեմային առանձին չանդրադառնալ՝ սա լուրջ ա: Խոսքը սոսկաների կամ հայերեն ասած՝ ծծակների մասին ա:
Փաստորեն հայ ազգը ոչ միայն սոսկան տալիս ա, որորվեհտև մեկ-մեկ կարիքը զգում ա, այլ անգամ եթե կարիքը չի զգում, կոմպլեքսավորվում ա, որ իրա էրեխեն սոսկա չի վերցնում: Ո՞վ ա ասել, որ սոսկան պարտադիր ատրիբուտ ա:
Ինչի՞ եմ ես սոսկային դեմ: Ասեմ՝ սոսկան տալիս են էն ժամանակ, երբ երեխան "անիմաստ լացում ա", սոսկան իրանց հանգստացնում ա: Իմ կարծիքով երեխան ԵՐԲԵՔ անիմաստ չի լացում՝ փորիկն ա  ցավում, սոված ա, քունն ա տանում, կապրիզ ա, բայց անիմաստ երբեք չի լացում: Ու էտ մոտեցումը՝ "էրեխու ձենը կտրենք", մեղմ ասած անընդունելի էգոիստական ա: Չասեմ որտեղ ֆբ-յան քննարկում էր գնում ու մի մամա ասեց, որ ինքը սոսկա տալիս ա, որ եթե էրեխեն դրոսում լացի, ինքը խայտառակ չլինի: Ես սրտանց ցավում եմ էտ մամայի էրեխու համար, անկեղծ, սրտանց:
Էլ չասեմ, որ հետո էտ նույն սոսկայից կտրելը ինչքան դժվար ա ու ինչ տրավմա են հասցնում էտ խեղճ էրեխեքին: Նույն քննարկման մեջ մի մամա գրել էր, որ ութ ամսեկանում հազիվ սովորեցրել ա սոսկայի ու հետո շատ դժվարությամբ կտրել: Երկաթից էլ չէ, պողպոատից ա էտ տրամաբանությունը, ութ ամիս տանջվել ա, որ էրեխեն եսիմնինչի սոսկա ուտի, հետո էլ տանջվել ա, որ հետ սովորացնի: Ով կասի էտ գործողության տրամաբանությունը, թագավորությանս կեսն իրան:

Հ.Գ. ամենահանճարեղ մտքերից էսօրվա լսածս՝ եթե սոսկա չտաս, էրեխեն հոգեբանական խնդիրներ հետագայում կունենա, հարցին, թե ինչ խնդիրներ, ասեց՝ դե ծխող կդառնա: Գոնե հակառակն ասեր, ֆֆֆ...

Հ.Հ.Գ. թող չվիրավորվեն էն մամաները, ովքեր իրանց էս փոսթում գտան, սա իմ անձնական կարծիքն ա ընդամենը

Մենակություն

Երբ մենակությունդ մարդիկ այլևս չեն լցնում,
Իրանք կան, բայց ոնց որ չլինեն,
Ո՞վ ա մեղավոր ու մեղավոր ա՞ արդյոք:

Բողոքի գիրք. մամայական բաներ

Եթե ուզում եք ստուգել ձեր նյարդերը, լացող երեխային դրեք սայլակի մեջ ու դուրս եկեք փողոց: Չէ, ձեր նյարդերի ինդիկատորը լացող երեխան չի լինելու, բնավ: Այ անցորդ կանա՜յք, այ դա փորձություն ա: Ով չի ալարի բերանը բացել կամ ձեր հետևից ռեպլիկ կթողի, կամ կասի "վա՜յ, էս էրեխեն խի՞ ա լացում", կամ "տես, էրեխեդ լացում ա", էլ չասեմ որ դու դառնում ես աշխարհի ամենանսիրտ ու կոպիտ մաման, որ երեխուդ լացը չես կտրում ու վայ վույ չես անում րոպեն մեկ: 

Էլ չասեմ, որ էրեխեքին էս շոգին տասը տակ հագցնող մամաները չեն ալարում ամեն օր քեզ ասում են, որ "էրեխեդ կմրսի", "գլխարկ խի՞ չես հագցրել, կմրսի", ասում ես շոգ ա, ասում ա "բա ուրեմն կարևահարվի, գլխարկ հագցրու", ոբշմ գլխարկ հագցրու, կապ չունի ինչի համար, էրեխեն պիտի գլխարկով լինի: 

Մի խոսքով հայ ազգի էրեխեքը պիտի լինեն միշտ նորմայից մի քանի կիլո ավել, որ հանկարծ չասեն էրեխուն լավ չես նայում, պետք ա ամառվա շոգին մի քանի տակ շոր հագնի, ձմեռը էլ չասեմ, ու պետք ա միշտ լուռ լինի, կարգին էրեխեն չի լացում (որպես լացի դեմ պայքարի մեթոդ էլ ոչ թե հասկանալ ինչի ա լացում ու պատճառը վերացնել, այլ մի հատ սոսկա ես դնում բերանը, ձենը կտրում ա):

Տենց բողոքական բաներ:

Կյանք

Ժամացույցի սլաքի պես՝

Գնում, գնում, գնում

Ու մի օր կանգ առնում:

Կյանք...

Երանություն

Բաժանվեմ մասնիկների,

Հազարավոր, միլիոնավոր,

Ու ներարկվեմ բջիջներիդ մեջ:

Երանություն...