Thursday, August 22, 2013

Բողոքի գիրք. մամայական բաներ


Եթե ուզում եք ստուգել ձեր նյարդերը, լացող երեխային դրեք սայլակի մեջ ու դուրս եկեք փողոց: Չէ, ձեր նյարդերի ինդիկատորը լացող երեխան չի լինելու, բնավ: Այ անցորդ կանա՜յք, այ դա փորձություն ա: Ով չի ալարի բերանը բացել կամ ձեր հետևից ռեպլիկ կթողի, կամ կասի "վա՜յ, էս էրեխեն խի՞ ա լացում", կամ "տես, էրեխեդ լացում ա", էլ չասեմ որ դու դառնում ես աշխարհի ամենանսիրտ ու կոպիտ մաման, որ երեխուդ լացը չես կտրում ու վայ վույ չես անում րոպեն մեկ: 
Էլ չասեմ, որ էրեխեքին էս շոգին տասը տակ հագցնող մամաները չեն ալարում ամեն օր քեզ ասում են, որ "էրեխեդ կմրսի", "գլխարկ խի՞ չես հագցրել, կմրսի", ասում ես շոգ ա, ասում ա "բա ուրեմն կարևահարվի, գլխարկ հագցրու", ոբշմ գլխարկ հագցրու, կապ չունի ինչի համար, էրեխեն պիտի գլխարկով լինի: 
Մի խոսքով հայ ազգի էրեխեքը պիտի լինեն միշտ նորմայից մի քանի կիլո ավել, որ հանկարծ չասեն էրեխուն լավ չես նայում, պետք ա ամառվա շոգին մի քանի տակ շոր հագնի, ձմեռը էլ չասեմ, ու պետք ա միշտ լուռ լինի, կարգին էրեխեն չի լացում (որպես լացի դեմ պայքարի մեթոդ էլ ոչ թե հասկանալ ինչի ա լացում ու պատճառը վերացնել, այլ մի հատ սոսկա ես դնում բերանը, ձենը կտրում ա):
Տենց բողոքական բաներ:



No comments:

Post a Comment